تیم تحقیقات بین‌المللی تحت رهبری تاکوما ایزومی، استادیار در نظارتخانهٔ نجومی ملی ژاپن، به صورت دقیق در فاصله‌ای بالا (تقریباً ۱ سال نوری) هستهٔ فعال گَلَکسی سیرکینوس را مشاهده کرد ،یکی از نزدیک‌ترین گَلَکسی‌های عمده به راه شیری. این مشاهده به واسطهٔ نظارتخانهٔ نجومی آتاکاما لارج میلیمتر/زیرمیلیمتر (ALMA) در شیلی امکان پذیر شد. این پیشرفت […]
تیم تحقیقات بین‌المللی تحت رهبری تاکوما ایزومی، استادیار در نظارتخانهٔ نجومی ملی ژاپن، به صورت دقیق در فاصله‌ای بالا (تقریباً ۱ سال نوری) هستهٔ فعال گَلَکسی سیرکینوس را مشاهده کرد ،یکی از نزدیک‌ترین گَلَکسی‌های عمده به راه شیری. این مشاهده به واسطهٔ نظارتخانهٔ نجومی آتاکاما لارج میلیمتر/زیرمیلیمتر (ALMA) در شیلی امکان پذیر شد.
این پیشرفت برای اولین بار در جهان، اندازه‌گیری کمّی در این مقیاس از جریان‌های گازی و ساختارهای آن‌ها در اطراف یک سیاه‌چالهٔ فوق‌جرمی نزدیک در تمام فازهای گازی، شامل پلاسما، اتمی و مولکولی را ممکن ساخت. این وضوح بالا به تیم اجازه داد که جریان تغذیه‌ای که به سمت سیاه‌چالهٔ فوق‌جرمی هدایت می‌شود را ضبط کند و نشان دهد که این جریان تغذیه توسط یک مکانیزم فیزیکی به نام ‘ناپایداری گرانشی’ ایجاد می‌شود. علاوه بر این، تیم همچنین متوجه شد که بخش قابل‌توجهی از این جریان تغذیه به رشد سیاه‌چالهٔ فوق‌جرمی کمک نمی‌کند. در عوض، بیشتر گاز به صورت جریان‌های اتمی یا مولکولی از نزدیکی سیاه‌چالهٔ فوق‌جرمی بیرون رانده می‌شود و به دیسک گاز بازمی‌گردد تا مجدداً در جریان تغذیهٔ به سمت سیاه‌چالهٔ فوق‌جرمی شرکت کند، به طور مشابهی که آب در یک چشمهٔ آب معادله‌ای دوباره استفاده می‌شود. این یافته‌ها نشانگر پیشرفت مهمی در درک بهتر مکانیسم‌های رشد سیاه‌چاله‌های فوق‌جرمی است.
- نویسنده : حامد غلامی
- منبع خبر : خبرگزاری جلگه نیوز
